Zo werd op 2 april 2019 een grondig gewijzigde versie van de FAQ gepubliceerd. Opvallend was onder meer de toevoeging dat de beursgenoteerde vennootschappen en hun dochterondernemingen onder het toepassingsgebied van de wet van 18 september 2017 zouden vallen. Beursgenoteerde vennootschappen werden aldus verondersteld hun UBO’s te identificeren en registreren. Daarbij werd verduidelijkt dat er mogelijks een overlapping kon zijn met de informatie die overeenkomstig de wet van 2 mei 2007 aan de FSMA is meegedeeld. Echter, is het tot op heden niet mogelijk om de informatie van de FSMA te integreren in het UBO-register. Deze toelichting deed aldus uitschijnen dat er louter voor een gemakkelijkheidsoplossing werd gekozen.
Hoewel de vierde Europese antiwitwasrichtlijn (2015/849) specifiek in een uitzondering voorziet met betrekking tot het UBO-register voor beursgenoteerde ondernemingen, werd deze uitzondering niet overgenomen in de Belgische nationale wet van 18 september 2017. Dit was het gevolg van de verplaatsing van de desbetreffende uitzondering bij de omzetting in de Belgische wetgeving[1]. Daar in de richtlijn een specifieke motivering voor de uitzondering wordt gegeven en de memorie van toelichting bij de Belgische wet géén motivering geeft voor de afwijking ervan, kan minstens worden vermoed dat de uitbreiding van het toepassingsgebied tot de beursgenoteerde vennootschappen een ongewild gevolg is van de verplaatsing van de uitzondering.
Zoals de richtlijn in zijn motivering ook duidelijk aangeeft zou de gevraagde informatie in het kader van het UBO-register bovendien reeds publiek moeten zijn met betrekking tot beurgenoteerde vennootschappen. De onderworpenheid aan het UBO-register zou dan ook geen enkele meerwaarde bieden in de strijd tegen witwassen of financiering van terrorisme.
Bovendien leek de Administratie der Thesaurie zich niet te realiseren dat de onderwerping van beursgenoteerde vennootschappen aan de UBO-wetgeving een enorme administratieve last met zich zou meebrengen voor de desbetreffende ondernemingen (en hun dochtervennootschappen), wat allerminst wenselijk is.
Het feit dat de nieuwe FAQ van 19 juli 2019 op dit punt werd aangepast is dan ook alleen maar toe te juichen (blz. 7/13)
“De beursgenoteerde vennootschappen die genoteerd zijn op een gereglementeerde markt, die onderworpen zijn aan openbaarmakingsvereisten verenigbaar met het EU recht of gelijkwaardige internationale normen, en die een adequate transparantie van de eigendomsinformatie garanderen, zijn niet verplicht om hun UBO’s te registeren.”
Verder biedt deze nieuwe versie van de FAQ opnieuw een opportuniteit om alle (gewijzigde) bepalingen nogmaals grondig onder de loep te nemen.
Voorlopig is de deadline nog steeds 30 september 2019. Het aantal registraties dat nog moet gebeuren echter, en de samenloop met de aangifteperiode in de VennB, laat ons vermoeden dat een verder uitstel tot voorbij deze datum wenselijk zou zijn. Het heeft immers geen zin om, geweten alle onduidelijkheden, vast te houden aan een termijn die velen – wellicht – niet zullen halen. De tijd zal het uitwijzen.
Voor meer informatie kan u terecht bij de auteurs van dit artikel :
Gerd D. Goyvaerts - Partner (gerdd.goyvaerts@tiberghien.com)
Caroline Maes - Associate (caroline.maes@tiberghien.com)
Steven Demeulenaere - Legal Assistant (steven.demeulenaere@tiberghien.com)
[1] Terwijl de uitzondering in de richtlijn onderdeel uitmaakte van de definitie van een UBO (artikel 3, 6, a) richtlijn 2015/849) werd deze bij de nationale omzetting verplaatst naar artikel 23 §2 wet 18 september 2017 dat enkel betrekking heeft op de UBO-identificatieplicht van cliënten van onderworpen entiteiten.
